Braga en Bom Jesus do Monto… (opnieuw)

Vandaag weer eens een stad bezoeken. Rustig opgestaan (tenminste Eric half9 MJ half 7 ), brood gehaald, waren de laatste broodjes op de bar (later meer hierover ). Op naar Braga, ongeveer 3 kwartier rijden. Eerste stuk naar Fafe via een N-weg en de rest via de tol weg. Bij de tol aangekomen baan genomen van openstaande slagboom, we hebben immers een elektronische tolbadge in de auto. Maar dan gaat er altijd een piepje als je passeert en dit keer dus niet. Bij Braga maar net zo’n baan gevolgd, geen piep, maar licht bleef groen. Opgezocht via Google, maar het werd mij niet geheel duidelijk of dit nu automatisch (via nr bord herkenning) goed gaat. Parkeergarage midden in het historische centrum, wel smal.

Braga in en al snel hadden wij een goed gevoel bij de stad. Het is er gezellig, leuke winkels, leuke straten, overzichtelijk en wel het eea te zien. Veel kerken, parkjes en de stad leek aangekleed voor bepaalde (welke?) festiviteiten. Koffie gedronken, cappuccino van 3.30 euro, bizar duur voor Portugal! (verkeerde plek dus). Verder rond gelopen en het werd tijd voor de lunch. Salade met quinoa, lekker. Daarna via een omweg (short met T-shirt voor Eric) terug naar de parkeergarage.

Het hoogtepunt van Braga is toch wel Bom Jesus de Monta (Goede Jesus op de berg). Prima dichtbij te parkeren, en dan is de keuze voor omhoog, via een oud tandradbaantje (oudste van Portugal) of lopend zoals de pelgrims. Natuurlijk kozen wij voor het laatste, wij telden 584 treden, volgens Google 577. Het is een prachtige wandeling omhoog, eerst via schuin omhoog via steeds een kappeltje en dan de laatste 300 treden, waarbij je de kerk ziet (zie foto’s). Boven en ook onderweg heb je mooi uitzicht op de stad. In de kerk stond een bruiloft op het punt van beginnen, helaas konden we niet bij zijn. Wel viel op dat de bruid eigenlijk minder mooi (naar onze smaak) gekleed was, dan een aantal gasten…

Terug naar beneden gelopen (natuurlijk) en via n-wegen terug naar de camping. Dat hadden we beter niet kunnen doen, want het schoot niet op. Op de camping aangekomen een cocktail gedronken (Marie-Jose een Pinga in Braziliaans, in Portugees een Caipirinha). Oh ja het brood hoe zat dat. Het bleek dat ik het brood van onze buren (Aad en Marion) had meegenomen. Wij hadden niets besteld. Bij de vorige camping hoefde je namelijk niet iedere dag te bestellen, maar slechts 1 keer en dat kreeg je dat zo lang je er was. Vervolgens was er nog een misverstand omdat de camping eigenaar dacht dat Aad het brood al had opgehaald. Was niet echt leuk voor Aad en Marion, maar wij wisten er dus niets van en hoorden dit allemaal achteraf. Morgen de wijnroute in de Douro-vallei samen met Aad en Marion.