14/3 Melbourne, Rick 21 en naar huis, wie?

Dinsdag 14/3
Rick zijn verjaardag. We hadden natuurlijk wel een slinger, hetgeen Rick erg leuk vond... Eerst een cadeautje van Tina, heel lief. Toen gewoon ontbijten en nog even bellen. Eerst de camper maatschappij gebeld, dat we gewoon de camper op donderdag komen inleveren en niet meer op woensdag langs komen. Dat was geen probleem. Toen moest Rick nog wat beslissingen nemen en die nam hij. Resultaat: Rick vliegt op 28 maart terug naar huis en is daar dan op 29 maart. Waarom nu, is een heel verhaal met beschikbare vluchten en hetgeen Rick nog wel en niet wilde. Maar dat zal hijzelf vast aan een ieder gaan uitleggen.

Daarna op naar Melbourne. Eerst met de bus, die voor de camping stopt, een kwartiertje naar het station. Daar moesten we nog wel een kaart (soort ov-kaart) kopen. Marie-José had er 1 in de bus gekocht (de buschauffeur had er geen twee). En daarna nog opwaarderen. Een aardige service man hielp ons daarbij. Hij begon gelijk over Marco van Basten en over Floris-Jan Bovenlander. Deze laatste is een bekende oud hockeyer (voor de niet sport minnenden onder ons) en de man kwam uit India, waar hockey heel groot is.
De trein (eigenlijk soort metro) bracht ons in 3 kwartier naar het centrum van Melbourne. Uitgestapt en eerst liepen we langs een heel groot cricket stadion (MCG). Daar kunnen zo'n 100.000 mensen in! Daarachter lagen de tennisvelden van de Australian open. Dus de Rod Laver en Margreet Court arena oa. Ook zagen wat show courts en de overige banen. Leuk om te zien. Verder lag er nog een groot soccer stadion. Al met al een enorm complex van sport arena's. Rick vertelde dat dit alles ook nog eens voor honderden miljoenen verbouwd gaat worden.
Daarna liepen we langs de rivier de Yarra, die door Melbourne loopt. Deze rivier is niet zo bepalend als die in Sydney, waar allemaal Ferry's zijn. In Melbourne zijn genoeg bruggen. Deze rivier is ook lang niet zo breed. Inmiddels zagen we ook weer de skyline van Melbourne met enorme wolkenkrabbers, indrukwekkend. Aan de rivier een bakkie gedaan, Rick een speciaal biertje.
Doorgelopen naar South Bank, met enorme gebouwen, waaronder Crown met hotels, eten, winkels, allemaal van Crown. Aan het eind bij het casino de brug en de gratis tram naar Docklands. Dat is de kleine haven van Melbourne met daarachter weer heel veel, winkels en een enorme reuzerad. Rustig geshopt (was helemaal niet druk) en een heerlijke fruit milkshake gedronken. Toen hadden we inmiddels veel gelopen en dus met de tram naar het centrum.
Inmiddels had Marie-José ontdekt dat hier ook een Blood Center moest zijn. Dus wij daar naar toe. Na wat heen en weer geloop in een heel groot gebouw, waar op de voorkant stond Blood Center, toch maar even gevraagd. Er stond namelijk niets verder aangegeven in het gebouw. Het bleek op de eerste etage te zijn. We stonden zo binnen en zagen een hele grote ruimte met meer dan 20! stoelen voor bloed afname. We konden ongestoord kijken, niemand die zei, wat doet u hier. Uiteindelijk maar zelf iemand aangesproken. Leuk over bloedafname en de verschillen/overeenkomsten met Nederland gesproken. Ook mochten we nog een overzichtsfoto maken.
In het centrum waren ook heel veel winkels. Ook etages hoog tellende winkels die in elkaar over lopen (over een straat). Nog op zoek gegaan naar een kapper voor Rick maar niet gevonden.
Rick mocht zeggen waar we gingen eten en dat werd een eenvoudige burger. Tenminste dat leek zo. Hij was enorm en het was een echt goed gebakken hamburger van goed vlees. Rick en ik hadden een dubbele, die ik met moeite heb kunnen op eten. De patat erbij was ook zeer goed en lekker. Daarna met Oma en Nicole geskypt. Aan Oma haar ogen te zien vond ze het heel leuk!
En toen naar huis. Het trein station was vlak bij. Door het poortje en jahoor die van Marie-José gaf groen, maar poortje ging niet open. Geen nood, een aardige controle meneer en hup poortje open, komt u maar naar binnen. De treinwagon overvol en warm. In de trein belde Hildelien nog voor Rick zijn verjaardag, heel leuk.
Aangekomen in Dandenong naar de bus. In Nederland vind je dan de bushalte tegenover de bushalte waar je bent aangekomen. In Australie dus niet. Gelukkig kon Rick toveren op zijn mobiel en een stuk terug lopend (minuut of 4 ), op aanwijzingen van Rick, vonden we de bushalte terug. Op het juiste moment op de stop knop en we waren weer bij de camping. Nog een laatste kaartspelletje en een biertje, douchen en naar bed.