Rossen door de bossen en een andere omgeving.

Dinsdag 16/8
Volgens plan vertrokken we om 7 uur. De nacht was erg (te) warm geweest en we hadden slecht geslapen. Marie-José had wat last van haar buik. Al met al een beetje kwakkelen. Maar fietsen doet wonderen. We hadden nog 50 km Les Landes tegoed. En dat betekende weer de lange, eindeloze wegen, zo goed als vlak. We begonnen rustig (gelijk weer een klim en dat is niet prettig bij de start) aan. Maar al gauw merkten we dat het met de benen wel goed zat. Dus na zo' n 25 km ging het tempo als vanzelf omhoog. De vervelende buik van Marie-José verdween naar de achtergrond en we gingen 'rossen door de bossen'. In een record tempo waren we in Dax (50 km in minder dan 2 1/2 uur). Eerst een grote Carrefour bezocht voor van fourage. Dax zelf was een rommeltje. Een ontwakende stad die gister groot feest (Maria ten Hemel) hadden gehad. Dus er werd overal schoongemaakt, opgeruimd en de vele kermis attracties werden afgebroken. Niet een leuke stad om door te fietsen. Dus snel een koffie tentje (bakker) gezocht en daarna verder.
We waren de stad net uit en we waren in een totaal andere omgeving. Veel lieflijker, meer afwisseling, bergen en dalen, we waren in Frans Baskenland. Het klimmen was te doen (1 klim van 2,2 km maar niet zo stijl). In Peyrehorade de lunch genoten. We lieten ons verrassen door een menu du jour (4 gangen voor € 13). Voorgerecht: een soort gevulde soep, zelf opscheppen, de botten zaten er nog in. Het was lekker. Daarna in een bakje een soort eiergerecht, met iets van vlees uit de oven. Daarna het hoofdgerecht: een soort worst, lijkend op bloedworst, met patat. Marie-José vond het niet lekker, Eric wel. Tot slot: een ijsje.
Nog even 4 km naar Sorde l'abbaye, waar een pelgrims gite zou moeten zijn. Volgens de TI in Peyrehorade geen enkel probleem om daar een slaapplaats te krijgen. Na even zoeken gevonden (even voor half 2) en een aardige Nederlands! sprekende Fransman met zijn zoon (alleen Frans sprekend volgens zijn vader) ontvingen ons. We werden nauwkeurig ingeschreven in een soort logboek en we moesten onze pelgrims paspoorten laten zien. Boven was een kamer voor ons tweeën (voordeel van vroeg zijn). Met daarnaast een grote badkamer en een aparte wc. Het ziet er allemaal zeer schoon en nieuw uit. Het blijkt 3 jaar oud te zijn. Jan (de Fransman kan ook Duits) is een vrijwilliger die heel veel fietst. Huis in Bayonne, boot in het canal du midi en nog een huis in Duitsland. Hij maakte ook eten voor ons (ratatouille). Nog even naar Monastere gegaan, een heel grote Benedictijen Abdij met een kerk (staat op de wereld erfgoedlijst. Ook bezat de abdij al heel vroeg een watermolen, die nu vervangen is door turbine, die aan 770 huishoudens elektriciteit levert. Terug naar de refugio, waar ook een andere pelgrim zou komen (maar die kwam niet). Met Jan gegeten en heel vermoeiend gecommuniceerd in Duits en Engels en soms Nederlands door elkaar. Eten was lekker, met als slot een kopje koffie, opgewarmd in de magnetron! Morgen weer vroeg weg naar St. Jean-Pied-de-Port, de startplaats van veel wandelaars. Helaas weer geen wifi vandaag. Mogelijk blijven we een dagje extra in St. Jean-Pied-de-Port.