Geen zon, omgeving, drukte St. Jean-Pied-de-Port

Woensdag 17/8
Na een toch wel matige nacht, om 6 uur opgestaan. Er was airco op de kamer, maar die maakte veel geluid, dus een uur aan en dan weer uit en dat maakt het slapen onrustig. Eigen ontbijt en de Fransman Jan kwam er ook bij zitten om half 7. Hij warmde nog koffie van gisteren of eerder (?) met melk in de magnetron op (bah).
We moesten nog betalen, maar dat was geen standaard prijs. Zelf bepalen wat je het waard vond....
Om 7 uur gestart en het was bewolkt. Vonden wij helemaal niet erg... Het was warm genoeg. Het landschap was heel mooi en afwisselend, maar helaas wel laaghangende bewolking met mistvlagen. Qua klimmen was het een voorbode op wat ons nog te wachten staat in Spanje. Wij vonden het niet erg, wat (soms zware) klimmen en weer dalen met afwisselde wegen, dat is ook waarom wij deze Camino doen!
Koffie en thee (met cake erbij) vonden we onderweg bij een soort zelf service voor Pelgrims (een beetje zoals in Nederland ook wel te vinden is). Zelf bepalen wat je ervoor wil geven (ook al).
Na een laatste zware klim kwamen we in Saint-Jean-Pied-de-Port aan. Wat een drukte, vanuit het niets! Auto's in rijen achter elkaar langzaam rijdend en heel veel mensen. Wij vonden het helemaal niets. We wilden naar een refugio, gerund door Nederlanders, maar helaas pas om half 3 open en wij waren er al om half 1. Dus maar naar de TI, stempel en daar was wifi, voor het eerst in 3 dagen. Om kwart over 2 voor de refugio, maar we hoorden al van een Nederlandse vrouw dat hij waarschijnlijk vol was. Dat hadden nog niet meegemaakt. Inderdaad vol en andere waren nog niet open. We kwamen ook nog een Nederlander tegen, die we eerder in Poiters waren tegen gekomen. Maar terug naar het zeer steile straatje en weer lopende met de fiets omhoog, pfff. Daar zijn meer refugio's. Uiteindelijk bij 1 kunnen we zo terecht, incl. de fietsen in een afgesloten ruimte. Wel in een slaapzaal met stapelbedden, maar je moet alles een keer meemaken. Er is willekeur aan nationaliteiten van (natuurlijk) Fransen, Spanjaarden, Engelsen, Chinezen, Duitsers en Australiërs. De laatste begint op een didgeridoo te spelen! Dat kan allemaal....
Ook nog cultureel gedaan en het Citadel bekeken. Het uitzicht was mooi, maar....
Om een uur of 1800 uur op zoek naar wat eten (eigenlijk te vroeg, de meeste restaurants is er pas vanaf 1900 uur eten). Toch wat gevonden en redelijk gegeten. Daarna terug in de refugio, die inmiddels helemaal vol zit! Morgen gaan we zeker hier weg, we vinden het veel te druk ( worden we oud?). Morgen waarschijnlijk alleen een zware klim (kijk maar na op internet, de route vanaf St. Jean-Pied-de-Port richting Pamploma) zo'n 30 tot 40 km.