1/9 Het eind, maar niet het eindpunt van de tocht!

Donderdag 1/9
Onze kamergenoten waren vrij snel verdwenen, waardoor wij rustig konden uitslapen en daarna rustig onze spullen inpakken. We ontdekten dat onze zadels voor het eerst nat waren van de ochtenddauw (september?). Beneden ontbeten en op de fiets rond 8 uur. Het was niet koud, maar wel fris, dus iets extra aan. We begonnen een stuk op een N-weg, maar al snel weer de mooie, groene omgeving in. Het zag er weer anders uit doordat er een lichte nevel in de bergen hing (zie foto). En natuurlijk bleven we op en neer gaan en helaas niet echt lichte klimmetjes, maar wel leuk.
Om een uur of half 10 aan de koffie in Arzua in een leuk, gezellig, druk barretje. Het duurde allemaal even, maar dat gaf niet, er was genoeg te zien! Daarna 5 km op een drukke N-weg en bij een kruising naar Touro ontstond verwarring. Volgens het boekje zouden we hier moeten afslaan naar Touro. Maar op de GPS was dat niet goed te zien. Vervolgens bleek de volgende GPS route (de totale route is opgeknipt in een stuk of 30 delen ivm snel laden) er omgekeerd in te staan. Besloten tot het nemen van de afslag en even later bleek de GPS toch ook die route te hebben (de wegen liepen nogal dicht bij elkaar). Het omdraaien van de route lukte uiteindelijk ook.
We kwamen op een prachtige weg die wel heel erg op en neer ging. Zware klimmen en ook niet al te kort (2 km 10 %, bv.). Diverse keren kwamen we vanuit een afdaling (snelheid maken) een klim in en stonden we na 200 meter 'geparkeerd' (zo goed als stil). We moesten terug naar onze laagste versnelling en dan nog gingen we amper vooruit! Uiteindelijk in Touro bij een bar/bakker brood gehaald. Maar er bleven beklimmingen komen en nog steeds geen lichte...
Even over enen reden we Santiago binnen. Maar toen, moesten we onze Albergue nog vinden. Na een klim van 200 meter (15-20 %) stonden we op een drukke weg in de stad. Toch maar vragen, want we moesten naar zuid Santiago. Uiteindelijk gevonden, een nette Albergue, fietsen binnen. Gedoucht, gegeten, was en uiteindelijk een siësta gehouden, welke we hard nodig hadden. Het was een zware dag geweest, ondanks minder kilometers dan gisteren. Nog even boodschappen gedaan (wel zoeken naar supermarkt) en nu even schrijven.

En ja, wat doen we nu eigenlijk in Santiago, want daar moesten we pas op 6 september zijn?

We zitten in zuid Santiago en gaan (zijn ook niet gegaan) niet naar het centrum. We maken een rondtrekkende beweging als het ware. Morgen gaan we in 2 dagen naar Finisterre. Dat werd door de Pelgrims, toen gezien als het absolute einde van de wereld. Het ligt aan de Atlantische Oceaan. Het wordt gezien als vrijwel het meest westelijke punt van Europa. Hier staat kilometer paal 0,000 van de Camino. Veel pelgrims verbrandden hier ook hun schoenen of gooien deze in de zee. In Finisterre gaan we 1 dag doorbrengen en waarschijnlijk nog naar Muxia (soort concurrerende plaats van Finisterre) op- en neer rijden. Tot slot in 2 dagen terug om op 6 september op het plein voor de kathedraal aan te komen, waar dan Oma en Nicole staan.

We zouden dichtbij iets gaan eten, maar toch maar waar wat doorgelopen naar wat meer winkelstraten. Maar ja, vindt dan maar eens een plek om wat te eten. Na 3 bar/restaurants die geen avondeten hadden, wilden we eigenlijk terug naar het wijkje van de Albergue. Het is toch bizar dat je daar waar allerlei winkels zijn, je geen restaurant kan vinden!!! Op de terugweg vond ik toch nog een kleine ingang van een restaurant. Beneden een bar en een donker gedeelte. Maar er was eten en het licht ging aan en er was een hele zaal met tafels. Daar hebben we gezellig met zijn tweeën! gegeten. We hadden een gerecht met 'carnes' (=vlees). Dat kwam neer op een soort mixed grill, met 5! soorten vlees (waaronder chorisso)/patat en nog een salade erbij. Als toetje appelmoes! Heerlijk gegeten. Nog gevraagd wanneer de andere klanten kwamen, die kwamen pas om 2200 uur, naar Spaanse gewoonte. Tot nu toe hadden we gezien dat de Spanjaarden toch ook al om 2000 uur gingen eten.

We gaan op tijd slapen, want we zijn moe. Morgen naar Serra de Outes, waar we al een pension hebben gereserveerd. Ook weer klimmen, maar hopelijk iets minder dan vandaag.