1/3 Eindelijk bergen, wijn (route), zon, en regen

Woensdag 1/3
Vannacht viel er nog heel veel regen, maar in de ochtend scheen gelukkig het zonnetje. Ons uitzicht was 's avonds al prachtig, maar zo in de opkomende zon was het ook erg mooi. We sliepen maar liefst tot 745 uur uit, voor ons heel lang!
Opgestaan, heerlijk gedoucht (zag er allemaal perfect uit) en we waren volgens ons de enige gasten, op wat vaste gasten na. Daarna buiten in het zonnetje ontbeten. Nog even de 'waste water' tank gelegd bij een afvoerput.

Het weer was dus een stuk beter en dat maakt alles mooier en prettiger. Onderweg nog een bakkie gedaan. Het blijft vreemd om op de snelweg! zo nu en dan een fietser tegen te komen (zelfde rijrichting). Ook zijn er hier op de snelwegen gewoon een soort doorsteken waar auto's in- uit kunnen gaan, heel merkwaardig en lijkt ook erg gevaarlijk.
Om een uur of half 12 waren we in Hunter Valley (streek van de wijn). Eindelijk reden we onderweg hier naartoe door de bergen en dat is toch hetgeen wat wij het liefst zien. Eerst op zoek naar een informatie punt over Hunter Valley, wat een paar (20) kilometer verder lag dan werd aangegeven (Cessnock). Inmiddels zagen we al de eerste wijnranken, die er erg kaal uitzagen. Wij hadden verwacht dat er juist nu veel druiven aan zouden zitten (feb/mrt is vergelijkbaar met aug/sep bij ons).
Bij het informatiepunt geluncht en een uitleg gekregen van de wijnroutes. Ook was hier weer eens een goede wifi, dus even wat uploaden (ook wat foto's). En het weer was prachtig (30 gr.).
De bedoeling was om een wijnroute (er waren er een heleboel) en dan vervolgens richting de Blue Mountains te gaan. De wijnroute was prachtig, wat lagen die (land)huizen van de wijnboeren (incl. oprijlaan) er prachtig bij. Toch maar niet wijn gaan proeven, want de politie is hier heel streng met alchohol en rijden. Daarna door het schitterende Wollemi National Parc, met veel klimmen en prachtige uitzichten. Wel kregen we wat stortbuien te verwerken (de eerste van deze dag).
Aangekomen bij onze camping (half 5) was de receptie dicht en was er verder geen leven. Het zag er ook uit als vergane glorie. Dus op zoek naar een andere camping. Helaas was deze maar liefst 81 kilometer verderop, midden in de Blue Mountains. Wel alvast gereserveerd via de telefoon, want op de site stond dat de receptie om 1800 dicht ging en dan zouden wij er nog niet zijn.
Uiteindelijk kwamen we om 1840 uur aan. Na weer wat regen en stortbuien. Ook in de Blue Mountains was het klimmen geblazen en de laatste 2 kilometer was extreem omlaag en omhoog. En dat was in de stad Katoomba, een centrale stad in de Blue Mountains. Het was droog dat we aankwamen, maar wel 17 graden, zo koud hadden we het lang niet gehad.
De receptie was toch nog open (anders hadden ze een enveloppe voor ons klaar gelegd). Een hele aardige man hielp ons en we kregen een mooie plek op een mooie camping. Snel eten gekookt en plotseling in 2 minuten hing er mist door de camping (bizar). Het heeft waarschijnlijk met de hoogte te maken waar we zitten. Nog even wat Nederlanders wegwijs gemaakt (met name camper mate).
En nu slapen, waarschijnlijk blijven we hier een dagje, we hebben even genoeg gereden.