5/3 Lange, snelle rit en mooi weer in de Alpines

5/3 Lange, snelle rit en mooi weer in de Alpines
Zondag 5/3
Redelijk vroeg opgestaan en om 745 uur reden we weg. Het was nog maar 15,5 graden, maar verder zag het weer er goed uit. Al snel reden we op de snelweg, die uitgestorven was. Wat een heerlijke rust in vergelijking met Sydney. We schoten dus snel op, ook al omdat we alleen maar over snelweg gingen. De omgeving veranderde ook, het waren meer heuvels/bergen met soms meer of minder bomen en verder kaal. Het leek eigenlijk een beetje op Noord Spanje, waar we van de zomer doorheen fietsten.
Om een uur of 10 een bakkie bij MC. Hierbij viel op dat er nu reeds mensen waren die hamburgers en frites gingen eten. Ongelofelijk en de meesten ook nog te dik, wat niet zo gek is natuurlijk. Maar goed een ieder mag eten wat hij wil... Wij een bakkie koffie (niet lekker) en een bakkie thee. En gelijk weer door. Na een uur rijden ontdekten we, dat we weleens wat diesel konden gebruiken, maar dat de dichtstbijzijnde aan de snelweg over ruim 80 km was. En dat leek ons wat ver, zonder het risico te lopen om....
Dus op de TomTom (lekker handig zo'n Tom) de dichtstbijzijnde opgezocht (wel even van de snelweg af). In een klein plaatsje op 2 km van de snelweg inderdaad een benzine station. De diesel was bezet, dus maar een andere apart staande gepakt. Is dat wel een goede diesel, ja hoor is dezelfde. Tanken en goh, wat gaat het snel, de liters vlogen er in. Het was dus een speciale tank voor vrachtwagens.... Maar goed, geen problemen, aan het eind rustig aan gedaan en de tank was zo vol!

De vaart zat er lekker in en al gauw zaten we bij de afslag Albury en daar gingen we de Alpines in. Tenminste we moesten nog zo'n 90 kilometer ... Inmiddels was de temperatuur opgelopen tot zo'n 28 a 29 graden, dus ons mooie weer hadden we weer gevonden! We hadden verwacht om op allerlei smallere wegen terecht te komen, maar dat viel mee. Het waren keurig 80/100 km wegen, alhoewel je in Australie, gauw 100 mag rijden. Op kronkelwegen waar je al moeite moet doen om de 80 te halen, staat doodleuk dat je 100 mag....

Om ons heen werden de bergen langzamerhand hoger. Wel zagen we dat het erg droog was. Uiteindelijk kwamen we bij onze camping vlakbij Bright (Porepunkah, mooie naam...), na ongeveer 450 km in 5 uur tijd. Maar nog steeds niet echt in de bergen voor ons gevoel. Ook weer aardige mensen en weer waren we naar ons idee
1 van de weinig passanten, het is duidelijk naseizoen. We kregen een mooie vrije plek met op 20 meter een riviertje (zoals St. Jean Du Gard voor de kenners), prachtig.

Na lekker te zijn bijgekomen, gingen we de berg op, was vlakbij volgens de camping eigenaar. Maar vlakbij is een rekbaar begrip. Na ruim een half uur rijden! kwamen we bij een plek vanwaar we een mooie wandeling konden maken, naar een mooi uitzichtpunt. Na nog een uitleg van een ranger, een wandeling omhoog gemaakt, waarna we bij een heel groot rotsblok op een berg terecht kwamen, heel apart. Van daaruit hadden we prachtig uitzicht over de bergen en over een dichtbij gelegen meer, zeer de moeite waard. Daarna nog even terug gereden en weer omhoog naar een andere 'lookout'. Deze was zo mogelijk nog mooier, met veel diepte en een 'ver' gezicht.
Teruggereden, biertje, wijntje, eten, backgammon en naar bed.
Morgen nog een mooie tocht door de bergen naar het zuiden en dan overnachten we op zo'n 250 km van Rick, die we dan dinsdagavond gaan zien.